'Genç kadın,

Her sabah aynı saatte uyanır, kahve makinesinde kahvesini hazırlar, büyük pencereleri olan salonunda en sevdiği koltuğa otururdu. Bu sabah da aynı ritüelleri yerine getirdi.

Yağmur damlalarının ıslattığı camdan, şehrin gri görüntüsünü seyretti. Radyoda ayarlı olan her zamanki frekanstan çalan şarkıları dinliyordu. Bu gri gün için seçtiği saten, kırmızı elbisesinin uğurlu olduğuna inanırdı. Ensesinde dağınık topladığı saçları, açıkta kalan omuzlarını süslüyordu. Kahvesinden bir yudum alırken duraksadı, radyoda en sevdiği şarkı çalmaya başladı. Bu bir işaret olmadı dedi kendi kendine. Müziğin ritmi onu çağırıyordu. Salınarak kalktı yerinden. Gözlerini yumdu, dans etmeye başladı. Kırmızı elbisesinin etek uçları dalgalanıyordu her hareketinde. Şarkı bitene dek dans etti kırmızı elbiseli genç kadın. Ruhu aşk dolu her kadının hissedeceği tutkuyla...'

İMZA: Fiyonk Makarna

Sevgili günlük,

Bugün seninle yazdığım bir hikayeyi paylaşmak istedim.

Sabah radyoda dinlediğim şarkı ile, ki en sevdiğim şarkılardan biri olur kendisi, bir anda kelimelerle dans etmeye başladım.

Fotoğrafta gördüğün, şarkılarına ve güzel sesine aşina olduğumuz Jehan Barbur'un 'Çatıdaki Çimenler' kitabını da bu güzel günlerde okumak için tavsiye ediyorum.

Bugünlük benden bu kadar!

Ah,

Radyoda denk geldiğim şarkıyı sorduğunu duyar gibiyim!

Yazımın sonuna ekliyorum hemen.

Yeni bir günde görüşmek üzere,

Sevgiyle...

Radyoda Denk Geldiğim Şarkı: